Officium lectionis
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.
HYMNUS
Rex glorióse mártyrum,
coróna confiténtium,
qui respuéntes térrea
perdúcis ad cæléstia,
Aurem benígnam prótinus
appóne nostris vócibus;
tropǽa sacra pángimus,
ignósce quod delíquimus.
Tu vincis in martýribus
parcéndo confessóribus;
tu vince nostra crímina
donándo indulgéntiam.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.
Dixi: « Custódiam vias meas, *
ut non delínquam in lingua mea;
ponam ori meo custódiam, *
donec consístit peccátor advérsum me ».
Tacens obmútui et sílui absque ullo bono, *
et dolor meus renovátus est.
Concáluit cor meum intra me, *
et in meditatióne mea exársit ignis.
Locútus sum in lingua mea: *
« Notum fac mihi, Dómine, finem meum;
et númerum diérum meórum quis est, *
ut sciam quam brevis sit vita mea ».
Ecce paucórum palmórum fecísti dies meos, *
et spátium vitæ meæ tamquam níhilum ante te.
Etenim univérsa vánitas omnis homo constitútus est. *
Etenim ut imágo pertránsit homo.
Etenim vánitas est et concitátur; *
thesaurízat et ignórat quis congregábit ea.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.
Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.
Et nunc quæ est exspectátio mea, Dómine? *
Spes mea apud te est.
Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me, *
oppróbrium insipiénti ne ponas me.
Obmútui et non apériam os meum, *
quóniam tu fecísti.
Amove a me plagas tuas: *
ab ictu manus tuæ ego deféci.
In increpatiónibus, propter iniquitátem, corripuísti hóminem, †
et tabéscere fecísti sicut tínea desiderabília eius. *
Etenim vánitas omnis homo.
Exáudi oratiónem meam, Dómine, *
et clamórem meum áuribus pércipe.
Ad lácrimas meas ne obsurdéscas, †
quóniam ádvena ego sum apud te, *
peregrínus sicut omnes patres mei.
Avértere a me, ut refrígerer, *
priúsquam ábeam et non sim ámplius.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.
Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.
Quid gloriáris in malítia, *
qui potens es iniquitáte?
Tota die insídias cogitásti; *
lingua tua sicut novácula acúta, qui facis dolum.
Dilexísti malítiam super benignitátem, †
mendácium magis quam loqui æquitátem. *
Dilexísti ómnia verba perditiónis, lingua dolósa.
Proptérea Deus déstruet te in finem; †
evéllet te et emigrábit te de tabernáculo *
et radícem tuam de terra vivéntium.
Vidébunt iusti et timébunt *
et super eum ridébunt:
« Ecce homo, qui non pósuit Deum refúgium suum, †
sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum *
et præváluit in insídiis suis ».
Ego autem sicut virens olíva in domo Dei. †
Sperávi in misericórdia Dei *
in ætérnum et in sǽculum sǽculi.
Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti; †
et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est, *
in conspéctu sanctórum tuórum.
Glória Patri et Fílio *
et Spirítui Sancto,
sicut erat in princípio et nunc et semper *
et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.
Sustínuit ánima mea in verbo eius.
Sperávit ánima mea in Dómino.
LECTIO PRIOR
De libro Amos prophétæ
9, 1-15
Salus iustorum
Vidi Dóminum
stantem super altáre,
et dixit: « Pércute capitéllum,
et commoveántur superliminária;
frange eos in cápite omnes,
et novíssimum eórum in gládio interfíciam;
non fúgiet ex eis fugitívus,
et non salvábitur supérstes eis.
Si descénderint usque ad inférnum,
inde manus mea edúcet eos;
et si ascénderint usque in cælum,
inde détraham eos.
Et si abscónditi fúerint in vértice Carméli,
inde quæram et áuferam eos;
et si celáverint se ab óculis meis
in profúndo maris,
ibi mandábo serpénti et mordébit eos;
et si abíerint in captivitátem
coram inimícis suis,
ibi mandábo gládio et occídet eos,
et ponam óculos meos super eos
in malum et non in bonum ».
Et Dóminus Deus exercítuum,
qui tangit terram, et tabéscet.
Et lugébunt omnes habitántes in ea,
et ascéndet sicut flúvius ea omnis,
et decréscet sicut flumen Ægýpti.
Qui ædíficat in cælo ascénsus suos
et cámeram suam super terram fundat,
qui vocat aquas maris
et effúndit eas super fáciem terræ;
Dóminus nomen eius.
« Numquid non ut fílii Æthíopum
vos estis mihi, fílii Israel?,
ait Dóminus.
Numquid non Israel ascéndere feci
de terra Ægýpti,
et Philísthim de Caphtor,
et Syros de Cir?
Ecce óculi Dómini Dei
super regnum peccans,
et cónteram illud
a fácie terræ;
verúmtamen cónterens non cónteram
domum Iacob,
dicit Dóminus.
Ecce enim mandábo ego
et concútiam in ómnibus géntibus domum Israel,
sicut concútitur tríticum in cribro,
et non cadet lapíllus super terram.
In gládio moriéntur omnes peccatóres pópuli mei,
qui dicunt: “Non appropinquábit et non véniet
super nos malum”.
In die illa suscitábo
tabernáculum David, quod cécidit,
et reædificábo ruptúras eius;
et ea, quæ corrúerant, instaurábo
et reædificábo illud sicut diébus antíquis,
ut possídeant
relíquias Edom
et omnes natiónes,
super quas invocátum est nomen meum,
dicit Dóminus, qui fáciet hæc.
Ecce dies véniunt,
dicit Dóminus,
et comprehéndet arátor messórem
et calcátor uvæ mitténtem semen;
et stillábunt montes mustum,
et omnes colles liquefíent.
Et convértam captivitátem pópuli mei Israel;
et ædificábunt civitátes vastátas et inhabitábunt
et plantábunt víneas et bibent vinum eárum
et fácient hortos et cómedent fructus eórum.
Et plantábo eos super humum suam,
et non evelléntur ultra
de terra sua, quam dedi eis »,
dicit Dóminus Deus tuus.
RESPONSORIUM
Act 15, 17a. 16a. 14b. 15b
Ut requírant hómines Dóminum et omnes gentes super quas invocátum est nomen meum, * Revértar et reædificábo tabernáculum David, dicit Dóminus.
Deus visitávit súmere ex géntibus pópulum nómini suo, sicut scríptum est. * Revértar et reædificábo tabernáculum David, dicit Dóminus.
LECTIO ALTERA
Ex Epístolis sancti Cypriáni epíscopi et mártyris
(Epist. 80: CSEL 3, 839-840)
Scimus Christi milites non perimi sed coronari
Ut non vobis in continénti scríberem, frater caríssime, illa res fecit quod univérsi clérici sub ictu agónis constitúti recédere istinc omníno non póterant, paráti omnes pro ánimi sui devotióne ad divínam et cæléstem glóriam. Sciátis autem eos venísse quos ad Urbem propter hoc míseram, ut quomodocúmque de nobis rescríptum fuísset, explorátam veritátem ad nos perférrent. Multa enim vária et incérta opiniónibus ventilántur.
Quæ autem sunt in vero ita se habent, rescripsísse Valeriánum ad senátum ut epíscopi et presbýteri et diácones in continénti animadvertántur, senatóres vero et egrégii viri et équites románi dignitáte amíssa étiam bonis spoliéntur et si adémptis facultátibus christiáni esse perseveráverint, cápite quoque multéntur, matrónæ adémptis bonis in exsílium relegéntur, Cæsariáni autem quicúmque vel prius conféssi fúerant vel nunc conféssi fúerint confiscéntur et vincti in Cæsariánas possessiónes descrípti mittántur.
Subiécit étiam Valeriánus imperátor oratióni suæ exémplum litterárum quas ad prǽsides provinciárum de nobis fecit: quas lítteras cotídie sperámus veníre, stantes secúndum fídei firmitátem ad passiónis tolerántiam et exspectántes de ope et indulgéntia Dómini vitæ ætérnæ corónam. Xystum autem in cœmetério animadvérsum sciátis octávo ídibus augústi die et cum eo diácones quáttuor. Sed et huic persecutióni cotídie insístunt præfécti in Urbe, ut si qui sibi obláti fúerint animadvertántur et bona eórum fisco vindicéntur.
Hæc peto per vos et céteris collégis nostris innotéscant, ut ubíque hortátu eórum possit fratérnitas corroborári et ad agónem spiritálem præparári, ut sínguli ex nostris non magis mortem cógitent quam immortalitátem et plena fide ac tota virtúte Dómino dicáti gáudeant magis quam tímeant in hac confessióne, in qua sciunt Dei et Christi mílites non périmi sed coronári.
Opto te, frater caríssime, semper in Dómino bene valére.
RESPONSORIUM
2 Cor 4, 11; Ps 43 (44), 23
In mortem trádimur propter Iesum, * Ut et vita Iesu manifestétur in carne nostra mortáli.
Propter te, Dómine, mortificámur tota die; æstimáti sumus sicut oves occisiónis. * Ut et vita Iesu manifestétur in carne nostra mortáli.
ORATIO
Orémus.
Quǽsumus, omnípotens Deus, ut nos, virtúte Spíritus Sancti, et ad credéndum dóciles et ad confiténdum fortes effícias, qui beáto Xysto eiúsque sóciis, propter verbum tuum et testimónium Iesu, ánimas suas pónere tribuísti. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicámus Dómino.
Deo grátias.
In celebratione protracta vigiliæ dominicalis et sollemnitatum, ante hymnum Te Deum dicuntur cantica et legitur Evangelium, sicut in Appendice indicatur.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio, atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Gloria Patri etc.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky